.png){kind=small}
Ik hoor hoe langer hoe meer dat ouders het advies krijgen om hun baby en kind te laten huilen om hun kind zo te leren zelf in te slapen. En ik kan me gerust inbeelden dat voor heel wat ouders deze manier van reageren wel hun enige en laatste redmiddel lijkt. Is dit de manier om je kind iets te leren? Wat zijn de gevolgen? Je leest het hier.
De manier waarop jij reageert op je kind speelt een rol in de hechting en de ontwikkeling van het zelfvertrouwen van je kind. En die zijn beiden cruciaal voor een optimale ontwikkeling van kinderen. Het bepaalt mee hoe je kind omgaat met anderen, met familie, leerkrachten,... En als kind heb je uiteraard volwassenen nodig om die hechting stevig te kunnen vormen. De hechting start al tijdens de zwangerschap. Ja, echt waar. Zodra je ontdekt dat je zwanger bent, geef je je al meteen een gevoel mee van welkom zijn of niet welkom zijn. Daar start de groei van het zelfvertrouwen en eigenwaarde. En dan heb je 9 maanden waarin je geregeld de tijd kan nemen om te praten met je kindje, te reageren op die kleine stampjes, te zingen voor je kindje, te praten tegen je buik, ... of voor sommigen is het zo een rush door verbouwingen, drukte op het werk, vermoeidheid door de anderen kinderen die nog rondlopen in huis,... waardoor er minder tijd overblijft om te genieten van dat kleine wezentje in je buik. En dan komt en nog belangrijker moment, de geboorte. Het moment waarop een baby zijn eigen weg zoekt door het geboortekanaal om jou te knuffelen. Heel zijn lichaam is erop gemaakt om dit proces, samen met jou te doorlopen. Alleen zijn we nu, anno 2021, steeds meer en meer afhankelijk van het medische team, epidurales en interventies en hebben we meer en meer ons natuurlijke oergevoel verloren waardoor we dat geboorteproces gaan verstoren. Na de geboorte wil een kindje meteen bij jou terecht kunnen komen om te bekomen, zijn stress te laten zakken en jou te kunnen ontmoeten. Dit ganse gebeuren vanaf de eerste wee tot de eerste uren na de geboorte bepalen een groot deel van hechting tussen ouders en kind. Overleven Elk kind wordt dan nog een geboren met een hoop overevingsreflexen die ervoor zorgen dat hij, als klein weerloos kindje, de beste kans heeft om te overleven. In dat eerste levensjaar gaan die reflexen meer en meer veranderen in bewuste bewegingen en ontstaat er meer en meer bewustwording van zijn lichaam en gedrag. Een van die reflexen is de Bondingreflex. Ja, de naam zegt het al. Deze helpt een kindje om zich te verbinden met zijn ouders en zich te hechten.
Bij een onvoldoende geintegreerde Bondingreflex onstaan er dus uitdagingen op gebied van hechting, met jezelf, je ouders, familie,... Dit kost dan extra energie om die overlevinsreacties aan te kunnen, te onderdrukken en dat kan leiden tot uitbarstingen, emotionele reacties, frustraties,...
Ervaringen
We komen allerlei ervaringen en situaties tegen in ons leven. En ook al hadden we een prima start, een enkele gebeurtenis ook op latere leeftijd (trauma, stress, steeds over je grenzen gaan,...) kan ervoor zorgen dat we de verbinding verliezen en terug naar de overlevingsmodus gaan.
Kenmerken
Hoe herken je nu hechtingsproblemen? Het begint meestal met kleine dingen die in de loopt der tijd erger worden als er niet ingegrepen wordt:
Niet lachen
Wil niet worden gekalmeerd
Ontroostbaar huilen
Geen oogcontact maken
Geen geluiden maken
Geen interesse in het spelen met speelgoed
Geen interesse in spelen van interactieve spelletjes (samen met anderen)
Veelvuldig schommelen (lichaam heen en weer bewegen)
Zichzelf veelvuldig troosten (bij volwassenen troost door eten/winkelen/ verslaving)
Moeite met (werkelijk) contact leggen met mensen
Zoals je al kan zien zijn er duidelijke kenmerken bij die overeenkomen met bepaalde labels. Hierdoor kunnen er dus heel wat misdiagnoses ontstaan.
Mijn eigen zoon kreeg een label ASS opgeplakt, een aantal jaren geleden, toen ik zelf niet bekend was met deze materie. Gelukkig heb ik mijn gevoel gevolgd. Ik voelde dat het niet klopte, dat er meer aan de hand was.
Als ik zijn geboorteverhaal bekijk dan heeft hij heel wat hechtingsmomenten gemist en stond hij continu in overlevingsmodus. Vermoeiend en slopend voor hem waardoor hij zo uitgeput was dat hij elke dag wel uitbarstingen had. Nu, na het integreren van zijn Bondingreflex en het herstellen van de hechting, heeft hij nog maar enkele kenmerken van zijn label, dus eigenlijk heeft hij dit label niet langer op zijn hoofd geplakt.
Alle zeer stressvolle bevallingen (sectio, stuit, tang, vroeggeboorte, ondergewicht), moeite met realiseren van een goed slaapritme, afkeer van stevig te worden vastgehouden, afkeer van dingen onder dwang doen, emotionele stress en over-bezorgdheid bij ouders. Ouder(s) letterlijk niet los willen laten in (nieuwe) situaties, of in openbare ruimten,... zouden gebaat kunnen zijn met een Mnri behandeling.
De Bonding-reflex die zo essentieel is voor de hechting en de verdere ontwikkeling van ons als mens en persoon kan echt enorme veranderingen in het gedrag teweeg brengen. De Bonding- reflex is een complexe en belangrijke reflex bij ieder mens die ons de gelegenheid geeft om ons lichaam op gevoelsniveau te herkennen en als geheel gewaar te worden. De reflex geeft je het gevoel van bescherming, verzorgd te worden en je geborgen te weten. Deze binding hebben we nodig om de coördinatie tussen het lichaam en de mogelijke bewegingen ervan te leren herkennen maar ook het verbinden van gedachten en de diverse emoties.
Kort samengevat: de Bondingreflex stelt ons in staat om de algehele verbinding met onszelf aan te gaan. Pas als we kunnen vertrouwen op onszelf en daarmee zelfvertrouwen kunnen kweken, dan pas zijn we in staat om de verbinding met anderen aan te gaan (dus te leren vertrouwen op ouders, verzorgers, leerkrachten, enz.).
De Bondingreflex wordt direct na de geboorte (7 minuten tot een uur erna) geïntegreerd (of niet !), door verschillende lichamelijke systemen te stimuleren. Op tactiel niveau zorgt de aanraking met de huid van de moeder voor het aanzetten van de reflex. De druk van de armen van de moeder om het kind direct na de geboorte zorgt ervoor dat er een overbrugging ontstaat tussen de druk die een kind in de baarmoeder heeft ervaren van de baarmoederspier, en de nieuwe, geheel tegenstijdige druk, van de lucht buiten de baarmoeder. Dan is er nog het leggen van contact via het visuele systeem. Het is zeer belangrijk dat een pasgeborene en de moeder oogcontact met elkaar kunnen maken direct na de geboorte. Met het oogcontact, de aanraking van de huid en het horen van de stem (auditief systeem), veranker je de mogelijkheid van het leggen van contact met de buitenwereld.
Andere systemen die worden geactiveerd door het directe contact met de moeder zijn de volgende:
Motorische systeem: door buik op buik- contact wordt de crawl beweging uitgelokt bij de baby, om de borst van de moeder te bereiken. Het activeert de kruislingse bewegingen en is een aanzet tot verdere motorische ontwikkeling
Overlevingsmechanisme: dit wordt aangemoedigd door de baby aan de borst te laten zuigen en dit activeert de zuig-slik- adem volgorde. Daarnaast wordt de voedingsreflex geactiveerd die ons brein positieve input geven voor het ontwikkelen van overlevingsstrategieën en beschermingsreacties. Deze zijn belangrijk om goed om te gaan met stress-situaties.
Een niet geïntegreerde Bondingreflex resulteert in;
- een emotionele en aparte manier van communiceren,
- minder denken en meer doen,
- hypersensitiviteit,
- HSP
- innerlijke onrust,
- geen (zelf)vertrouwen,
- isoleren van je omgeving,
- negatieve manier van zelfbescherming, - zelfacceptatie, - en de acceptatie van anderen.
- een verdedigingsgerichte leerstijl (ik kan het niet omdat….)
Wil je graag die reflexen even laten nakijken? Wil je zeker zijn dat je kind de hechting met jou kan helen en echt verbinding kan maken? Droom je van een mooie toekomst van je kind vol mogelijkheden? Geef je kind dan optimale groeikansen en boek een afspraak bij een erkende Mnri therapeut zoals ik. Check mijn website
Daisy Boogaerts - De Lotus Geboortepsychologie en Hechting
Reflexintegratie - MNRI www.coachingdelotus.be | daisy@coachingdelotus.be
Comments