Snel een slechte hechting herkennen.

Een storing in de hechting wordt vaak pas op latere leeftijd bij kinderen opgemerkt. Toch kan je al bij baby's en peuters veel herkennen. Hieronder zal ik herkenbare symptomen van vroegkinderlijk trauma omschrijven.

1. Niet op onderzoek uit gaan. Niet alle symptomen zijn even duidelijk te herkennen. Als je kind zich erg aan je vastklampt wil dit nog niet zeggen dat er iets mis is. Toch zal een kind op een zeker moment de wereld gaan ontdekken en maakt zo een eigen beeld van de wereld rondom zich. Als je als kind niet op onderzoek durft te gaan omdat je de wereld als gevaarlijk ervaart dan voel je niet de vrijheid en veiligheid om te exploreren.

In hoeverre durft jouw kind op ontdekking te gaan?

2. Gebruikt huilen niet om aandacht te krijgen Kinderen die niet goed gehecht zijn weten vaak niet goed hoe ze hun huilen op de juiste manier moeten inzetten. Je hebt het als ouders dan best lastig om te begrijpen wat je kind je wil zeggen. Er ontstaat een miscommunicatie. Je krijgt je kind niet getroost en je kind voelt zich onbegrepen. Dit kan leiden tot een ambivalente gehechtheid, een samenspel van aantrekken en afstoten. Je kind is dan ook vaak super lastig tot rust te brengen. Als ouder probeer je van alles, maar allemaal zonder resultaat. Vaak krijgen onze kinderen daarom het label ‘huil baby’ alsof dat dan de oplossing zou zijn. Een baby huilt natuurlijk nooit zomaar er is altijd een reden. Alleen is dit bij getraumatiseerde kinderen heel moeilijk te achterhalen.

Heeft jouw kind vaak onverklaarbare huilmomenten?

3. Zoekt geen troost bij pijn, ongemak of verdriet  Onveilig gehechte kinderen hebben voor zichzelf het besluit genomen dat het beter is om alles alleen op te lossen, zonder hulp van anderen. Ze zoeken dus niet snel hulp bij ziekte, verdriet of pijn. Ze hebben vaak, in de eerste periode van hun leven ervaren dat ze niet op een gepaste manier bij hun verzorgers terecht kunnen. Als ouder is dit erg moeilijk en hartverscheurend. Je krijgt het gevoel te falen. Je gaat twijfelen aan jezelf.

Komt jouw kind naar je toe als het troost nodig heeft?

5. Aanraking, geluid en licht De zintuiglijke sensoren van onveilig gehechte kinderen lijken overuren te maken en ook altijd aan te staan. Ze zijn dan ook erg gevoelig voor allerlei prikkels. Heel vermoeiend voor onze kinderen. Dit gedrag kan soms lijken op andere diagnoses daarom is het belangrijk om voor een juiste diagnose naar een totaal plaatje te kijken.

6. Juist vasthouden aan de verzorger Elk kind heeft oer-reflexen. Als jij je kind op pakt, weet je kind instinctief welke houding het aan moet nemen. Deze onbewust automatische reflexen hebben onze kinderen vaak niet ‘aan staan’. Je merkt dan steeds dat jij je kind moet helpen met het aannemen van de juiste houding op schoot of op de heup. Onveilig gehechte kinderen hebben deze reflex om de juiste houding aan te nemen vaak gewoon uit staan.

7. Armen omhoog Het niet reiken naar de ouders is ook een opvallend symptoom waar je makkelijk overheen kunt kijken als hechtingssymptoom bij jonge kinderen. Deze handeling is een hulpkreet. Kinderen roepen enkel hulp in als ze zich veilig voelen en vol vertrouwen.

8. Lacht niet terug of reageert niet op interactie Waar je bij veilig gehechte kinderen altijd prijs hebt bij het kiekeboe spelletje of bij andere spelletjes die je steeds herhaald zullen onze kinderen je glazig aankijken met een blik die zegt: ik weet niet wat jij aan het doen bent hoor, maar ik snap het niet helemaal. Je krijgt niet de reactie die je verwacht of die je krijgt bij veilig gehechte kinderen.

Ik ben benieuwd welke symptomen je herkent bij je kind. Ik kijk er naar uit om deze te lezen in een reactie hieronder.